สุรเชษฐ์ ประวีณวงศ์วุฒิ ได้แถลงนโยบายของพรรคอนาคตใหม่ (16 ธันวาคม พ.ศ.2562) ได้แก่ นโยบาย "ขนส่งสาธารณะเพื่อทุกคน" เป็นนโยบายที่จะผลักดันให้ภาครัฐ ควรจะนำงบประมาณไปทำการพัฒนาระบบขนส่งสาธารณะให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าเดิม เพื่อประชาชน มากกว่าการนำงบประมาณด้านคมนาคมส่วนใหญ่ไปทำการสร้าง หรือ ซ่อมถนน โดยไม่คำนึงถึงปัญหาที่จะเกิดขึ้น กล่าวคือ การสร้าง และ ซ่อมถนนจะส่งผลเชิงบังคับให้ประชาชนส่วนใหญ่ซื้อ รถยนต์ ทั้งนี้ การซื้อรถยนต์ถือได้ว่าเป็นการสูญสิ้นต้นทุนทางชีวิตในระดับหนึ่ง (ค่าซ่อมบำรุงหรือค่าประกัน) และ ก่อให้เกิดมลพิษในสังคม ด้วยเหตุนี้ สุรเชษฐ์ ประวีณวงศ์วุฒิ และ พรรคอนาคตใหม่ ได้ทำการแจงข้อเสียของปัญหาดังกล่าวดังนี้

1. การสูญเสียโอกาส เนื่องจากค่าเวลาเฉลี่ยในการเดินทางของประชาชนไทย อยู่ที่ประมาณ 120 บาท / คน / ชั่วโมง
2. ประเทศไทยเกิดอุบัติเหตุทางถนนมากเป็นอันดับ 9 ของโลก
3. ประเทศไทยต้องนำเข้าน้ำมันดิบถึง 640,000 ล้านบาท / ปี
4. การสร้างถนนจำนวนมาก ก่อให้เกิดปัญหาเรื่องการกระจายตัวของเมืองอย่างไร้ทิศทางและขาดประสิทธิภาพ กล่าวคือ เมืองพัฒนาในแนวราบแทนที่จะพัฒนาแนวดิ่ง
5. ส่งผลให้ประชาชนที่มีรายได้น้อยขาดโอกาสในการเดินทาง เนื่องจากการเดินทางมีต้นทางในการเดินทางที่สูง

นโยบายดังกล่าว จึงมีจุดประสงค์ที่สำคัญในการพัฒนา "ขนส่งสาธารณะเพื่อทุกคน" โดยผลักดันการสร้างระบบขนส่งสาธารณะ ในรูปแบบของ "ระบบราง" เนื่องจากระบบรางเป็นระบบที่มีคุณภาพที่ดี ค่าโดยสารมีความเหมาะสม สามารถเข้าถึงได้ง่าย และที่สำคัญอย่างยิ่ง ระบบรางใช้พลังงานน้อยกว่าระบบขนส่งรูปแบบอื่นถึง 9 เท่า ปล่อยก๊าซเรือนกระจกน้อยกว่า 3 เท่า และใช้พื้นที่น้อยกว่า 20 เท่า โดยการพัฒนาระบบรางจะต้องพัฒนาระบบขนส่งสาธารณะ ยกตัวอย่างเช่น รถเมล์ระบบไฟฟ้า เรือ ตลอดจนแท็กซี่และมอเตอร์ไซค์รับจ้าง ในทุกหัวเมืองควบคู่กันไปด้วยเพื่อประสิทธิภาพในการขนส่งในลักษณะระบบขนส่งโครงข่ายรองตามความเหมาะสมของแต่ละสภาพพื้นที่

อีกทั้ง การผลักดันระบบขนส่งสาธารณะแบบรางสามารถส่งเสริมเศรษฐกิจของประเทศไทยได้ โดยอุตสาหกรรมรถไฟ สามารถสร้างอาชีพการงานให้แก่ประชาชนได้ 150,000 ตำแหน่ง อีกทั้งสามารถก่อให้เกิดเม็ดเงินหมุนเวียนจำนวน 540,000 ล้านบาท / ปี